Finn Maätita, Ribka Coleman & Jerrold Saija:
moving Mountains
· Residency: 27 april - 29 augustus 2025
· Meet & Greet: 24 juli
Finn Anton Maätita, Ribka M. Pattinama Coleman & Jerrold Eliano Saija zetten hun samenwerking voort, waarin ze hun gedeelde connecties met het Molukse land en de stemmen in de diaspora onderzoeken.
In Molukse kosmologieën wordt het lichaam niet gezien als iets dat op zichzelf staat, maar als één met het Land. Het lichaam en het landschap zijn met elkaar verbonden.
Door speculatie en het vertellen van verhalen verkent dit project het idee van een eiland dat verschijnt op momenten van herverbinding. De berg die ontstaat en uitgroeit tot een zwevend eiland, symboliseert de transformatie van lichaam en land in de diaspora. Het belichaamt de zoektocht naar thuis in de diaspora en onthult zich via ontmoetingen, herinneringen en gedeeld erfgoed. Het eiland is een entiteit die gekend wil worden, waar banden opnieuw worden verwezenlijkt.
De kapel zal dienen als een podium voor het samenstellen van kleine decors, waardoor de verschuivende aanwezigheid van thuis over afstanden zichtbaar wordt. Tijdens de residency zullen Finn, Ribka en Jerrold een installatie maken die het eiland laat verschijnen middels ontmoeting en verbinding.
Het werk bestaat uit een geluids- en video-installatie en het faciliteren van bijeenkomsten die niet alleen iets waardevols creëren voor de kunstenaars en de Molukse diaspora, maar ook voor meer mensen van talrijke achtergronden. De uiteenlopende Molukse verhalen worden in deze immersieve installatie samengebracht tot een groot en verbonden geheel. Ribka, Finn & Jerrold zullen de verbinding met elkaar, tijd en schaal verkennen door Molukse gemeenschappen te betrekken bij hun proces, wat hen de mogelijkheid biedt om door middel van workshops en evenementen deze ruimte te creëren in de kapel.
Bio
Ribka M. Pattinama Coleman volgt momenteel een master aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Kopenhagen, bij de afdeling Media Arts. Hun praktijk richt zich op de invloed van Indonesisch en Moluks erfgoed, kolonialisme, zorgwerk, verzet, queer mythologieën en collectivisme. Als multidisciplinair kunstenaar werken ze met media zoals geluidsinstallaties, performances, video, sculpturen en het gebruik/consumptie van voedsel en drank. Met deze middelen willen ze rouw binnen de diaspora verlichten en emoties versterken en herinneringen oproepen die verbonden zijn met een verafgelegen thuis.
Jerrold Saija houdt zich bezig met de manieren waarop herinneringen vorm krijgen en vervagen. Wat eerst verloren en ontastbaar leek, blijkt te huizen in onze lichamen, archieven, intieme verbindingen, mondelinge tradities en kosmologische verhalen. Vanuit deze netwerken put hij in zijn praktijk, zodat herinneringen opnieuw ervaren, bewaard en doorgegeven kunnen worden. Met behulp van fotografie, sculptuur, video en ruimtelijke installaties weeft hij een weefsel waarin persoonlijke ervaringen en familiegeschiedenis samenkomen met de aanhoudende sporen van het koloniale verleden. Zo verbindt hij beelden uit het heden, verleden en de toekomst tot een zenuwstelsel van herinneringen dat zich vertakt in tijd en ruimte.
Finn Maätita’s praktijk ontwikkelt zich in de ecologische belichaming van hun voorouderlijke talen en de revitalisering van dit landschap. Het herinneren van Molukse strategieën rondom verhalenkunst en kennisoverdracht speelt een sleutelrol in hun werkwijze. Tijdens dit proces van counter-mapping gaat hen het constante experiment aan met opgelegde scripts, vaak resulterende in gelaagd beeld- en geluidswerk, ondersteund door subtiele elementen van performance. Wat betekent het om zich te herwortelen in de grond waar hen geboren is en in het Land waar hen naar luistert? Sou ru lakwai si ete ndi re bokala. Au lala ku e lene be sou mere takwali peneka. Hoko, tamata bokala si beteke ru ‘ai nunue ni sou kai lomai.