Achtergrond

“Onze persoonlijke ervaring is dat de behoefte aan onderdak niet alleen een abstract concept is, maar er een is van overleven, ontsnappen aan huiselijk geweld en eenzaamheid binnen de thuissituatie en flagrant racisme daarbuiten. De behoefte aan een dergelijke ruimte en een ondersteunende infrastructuur is elementair geweest om het belang van opvang in al zijn vormen beter te begrijpen. De kernvraag wat een shelter is, als ruimte, is verstrengeld met belangrijke vragen over hoe het kan dienen als een toevluchtsoord van zorg. 

Een schuilplaats is een basisbehoefte, een huiselijk archetype waardoorheen we verschillende intergenerationele vormen van activisme kunnen kanaliseren – de feministische golven, de kraakbewegingen, de postkoloniale beweging en hun thuisbasis als centrale organisatie-eenheid, de organisaties die onderdak bieden aan vluchtelingen – maar ook zeer persoonlijke omgevingen van wederzijdse zorg of het gebrek daaraan. Architectuur is een krachtige vormgever van onze omgeving door het politieke verlangen dat zij kanaliseert en tegelijkertijd construeert en beperkt onze omgeving ons.”

A Situated Architecture As Communal Ritual

Aansluitend op het onderzoek organiseert SMET in het voorjaar verschillende workshops en samenkomsten (in kleine covid-proof settings) die deelnemers actiever met elkaar in gesprek laten gaan over cohesie en samenwerking als een vorm van onderdak/shelter, alsook de urgentie om hier constructiever invulling aan te geven. Via workshops wordt gezocht naar diverse connecties en (lokale) samenwerkingspartners voor het verdere onderzoek. Zo zal er een kinderworkshop ‘maak je eigen shelter’ met de kunstenaar Navid Nuur plaatsvinden, waarbij kinderen kunnen bouwen aan hun eigen ‘droom’(t)huis. Ook worden er collaboratief posters, postkaarten en (maga)zines gemaakt, spoken word geschreven, en gekookt in samenwerking met lokale initiatieven en organisaties zoals Stichting Netwerk en het Mamacafé. 

Collectief bouwen

In de loop van het project zal een mobiele infostand gebouwd, een casco object dat  steeds verder gestalte krijgt aan de hand van de inzichten die deze workshops bieden. De infostand zal door Hoorn reizen, interactie met verschillende gemeenschappen zoeken die de infostand ook actief en fysiek kunnen annoteren met hun eigen verhalen. Tevens  zullen hierdoor  de contouren geschetst worden voor een nog verder te ontwikkelen collectieve multimedia installatie, die onderdeel uitmaakt van de zomertentoonstelling in HMK, gecureerd door Danai Giannoglou.

“Tijdens onze residentie in Hotel Maria Kapel zullen we met een mobiele infobooth, een nomadische architectuur, rondreizen door de stad. Vanaf hier organiseren we wandelingen, verspreiden we analoge informatie (brochures, pamfletten en ansichtkaarten) over de verhalen van Hoorn en brengen we verschillende groepen mensen samen die naast elkaar bestaan ​​in de stad en haar omgeving.”